Eskiden bahçeli evlerde yaşayan kadınlar dış kapı çaldığı zaman iç kapıdan dış kapıya giden yolda eteklerindeki unları çırpar, saçlarını örtülerinin içine katar, gömleklerinin kollarını indirir, aradaki mesafeyi kendilerine çeki düzen vererek aşarlarmış. Misafire hazırlanırmış her biri. Kendimizi düzeltmeden açtığımız her yol ziyandır. Üstümüz kirli, saçlarımız dağınık, derli toplu değiliz ama kapı çalınıyor, mesafe tükenmiş, biz tercih etmişiz bu yolsuz ve ani yaşamı, bu bahçeye değil de sokağa açılan kapıyı biz imar etmişiz.
Öyle darmadağınken kapıyı açsak…
··
400 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.