Böyle ölümle yüzleşmek çok güzel bir şey, değil mi? Sadece "Ölene kadar dövüşelim" hissiyle dolup taşmak. Ne rütbeye... Ne geçmişe... Ne doğum yerine... Ne ırka... Ne cinsiyete... Ne isme... Hiçbir şeye gerek yok. Seni bağlayan hiçbir şey olmadan kimse için değil, sadece kendin için dövüşmek. Bu çok güzel.
Evet... Sonunda o an geldi...
Sayfa 172 - Akılçelen KitaplarKitabı okudu
·
21 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.