Herhalde İstanbul'da kalsaydı Chagall olmayacaktı, olsa olsa Nurullah Berk ve Bedri Rahmi'nin arkadaşı olacaktı; kıskandıkları için onu akademiye hoca da yapmayacaklardı. O da köprüden her akşam vapura binip adaya giderken filtresi yassı bir Yenice sigarası yakacak ve dumanını Marmara Denizi'ne doğru üfleyecekti.