İzlemeye, duymaya tahammülümüz olmayan şeyleri nasıl okuyabiliriz? okudum kalbimde sancıyla bunların kurgu hiç yaşanmamış ve yaşanmıcak olmasını dileyerek okudum. Ama ne yazık ki koruyucularımız aynı zaman da celladımız olabiliyor. Bir insan hele ki baba, abi, dayı vs. Bir çocuktan nasıl bir zevk alabilir nasıl tatmin olabilir nasıl o çocuğa karşı nasıl haz duyabilir aklım almıyor almayacakta bunların yaşandığı yer cehennemdir.
Bunları yazmak cesaret ister Nermin Bezmen’i tebrik ediyorum fakat kitap gerçekten çok ağır sarsıntı yapan bir kitap psikolojik problemi olan insanların okumasını tavsiye etmiyorum.