Naiflik Abidesi
Her yıl dönüp tekrar tekrar okuduğum, son otuz sayfasına ayrı; son sayfasına ayrı ağladığım kitaptır. Aslında gayet sadece başlayan ve gayet gerçekti olan bir öykünün bir insanı bu kadar derinden etkilemesi çok ilginç.
Sanırım ben bu kitapta hem aradığım hem de vermek istediğim şefkati görüyorum. Sanki ben, hem Portuga hem Zeze'yim...
