Zayıf, titrek işaret parmağındaki yarıya kadar yenmiş tırnağıyla dizlerine örttüğü battaniyenin kurumuş kirlerini ufalamaya dalmışken kapı açılıp akabinde sertçe kapandı. Kapı açılana dek bahçede, ahırda hiçbir ses duymamasına şaşmıştı çocuk. Yerinden kalktı. Ceketini çıkarıp kalın hırkasını giydikten sonra yüzüne su vuran babasını dikkatle izledi. Dünkünden bile daha uzak, sessiz, hiç olmadığı bir hâlde gördü babasını.
·
1 artı 1'leme
·57 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.