Distopik kurgunun dibi! Kitabın son sayfasını çevirdikten sonra, sindirmek için yarım saat öylece oturdum. Neler okumuştum, neler yaşanmıştı öyle? Bu kadar karamsar bir dünyayı okumayı beklemiyordum… Kitap okuyamadığım dönemlerin birinde (…) alışveriş merkezinde buluşacağım arkadaşlarımı beklerken vakit öldürmek için D&R'a girmiştim. Elime birkaç kitap alıp koltuklardan birine oturup her kitabın ilk birkaç sayfasına bakıyordum. Körlük'e sıra gelince sayfaları çevirmekte sabırsızlandım, hiç beklemediğim bir etkileyicilikte başlangıçla karşılaşmıştım. Sonuç; kitap satın alındı ve bir süre okunmayı bekledi. Distopya türünü yıllardır okuyorum, belki de ilki Ay Günlükleri serisiydi. Ama asıl beni tedirgin eden, korkutan distopik eserler Fahrenheit 451 ve 1984 idi. O eserlerde, bu eserde olduğu kadar korkmamıştım. Bu kitaptan resmen kötü kokuları aldım, hissettim, korktum, üzüldüm… Distopyanın bambaşka bir leveli... Yazarın diline alışmakta güçlük çeken okurlar varmış ama ben zorlanmadım, sayfaları ard arda çevirdim. --spoi-- Kitaptan puan kırmamda etkili olan nokta çok fazla soru işaretimin olmasıydı. Neden salgın çıktı? Doktorun karısı neden etkilenmedi? Koyu renk gözlüklü genç kız ailesini buldu mu? Küçük çocuk annesini hatırladı mı? Tüm şehir nasıl toparlandı?... Keşke bir kısmı da olsa cevapları bulsaydık… Son olarak, bir bardak temiz suyu içtikleri sahne beni o kadar tatmin etti ki… Ziyafet çekseler bu kadar olurdu.

KörlükJosé Saramago · Kırmızı Kedi · 2022103,6bin okunma

·

77 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Özlem