Okan her zaman fakir bir insanın olmadığı fikrinin savunucusuydu. Kişi kendisinin altında birine göre zengindi her zaman. Hep bunu savunurdu. Kirada oturan bir insan hiç evi olmayan bir insana göre zengindi mesela. Hiç evi olmayan bir insan da eğer o gün yiyecek buluyorsa, yiyecek bulamayan bir insana göre zengindi. Onda asla zengin-fakir ayrımı olmazdı. Bazen arkadaşları şaka olarak bu konuyu açınca Turkiye'nin en büyük zenginlerini sayar, biz de onlara göre fakiriz, şimdi cenenizi kapayın derdi. Yani her insan aynı zamanda hem zengin hem fakirdi.
Sayfa 218Kitabı okudu
·
78 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.