Anton Çehov’un ikinci cildinde 1885-1886 yılları arasında yazmış olduğu hikayeler vardır. Sıradan insanların sıradan öyküleri gibi görünse de biraz daha yakından bakıldığı zaman anlatılan öyküler o öykü kahramanların biraz sivrileşmiş yanlarıdır. Çehov’un keskin gözlemleri ile anlatılan öykülere şiirsellik katar. Okudukça bir sonraki öyküde acaba ne var merakı uyandırır. Montaigne “bir insanda bütün insanın halleri bulunur” der. Çehov’da insanda ki bu halleri sivri bir dille anlatır. Çehov’un hekimlik yanının, öykülerindeki insan psikolojisinin derinliklerini anlatmasında şüphesi katkısı büyüktür. Sınıfsal farklardan, alkol zafiyetine, Rus sosyal yaşamından, bürokratik yaşama, farklı konularda farklı insan öyküleri..
