Bu duyguyu, 1867’de İsviçre’deyken Dostoyevski’nin Cenevrelilerin şehirlerini çok sevmelerini hiç anlayamamasına benzetilebilir. “En basit şeylere, hatta sokaktaki direklere bile çok güzel ve şahane şeylermiş gibi bakıyorlar” diye öfkelenir…
Sayfa 102 - YKY 16.baskıKitabı okuyacak
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.