Önleyici kefaret ve af, Disiplin Divanı tarafından araştırılmış ve geliştirilmiş doktrinlerdi ama genel olarak kilise içinde bilinmiyorlardı. Deyim yerindeyse, bir af birikimi oluşturmak amacıyla, henüz işlenmemiş bir günah için insanın kendi kendine kefaret çektirmesi, hararetli ve yoğun kırbaçlamanın eşlik ettiği bir kefaret çekilmesi anlamına geliyordu. Kefaret, belli bir günahı karşılayacak düzeye geldiğinde, tövbekar o günahı hayatı boyunca hiç işlemeyecek olsa bile, ona peşin af ihsan ediliyordu. Örneğin, bazen insan öldürmek gerekli olurdu. Ve katil için, bunu şerefle yapabileceğini bilmek, çok daha az huzursuz edici oluyordu.
Sayfa 81 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
·
13 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.