Karanlıkta dinliyorum; ve, birçok kere
Yarı aşıktım huzur verici ölüme belki,
Ona tatlı isimler verdim ilham dolu kafiyelerde,
Gökyüzüne alması için sessiz nefesimi;
Şimdi ölmek her zamankinden hoş,
Son bulmak acısızca geceyarısı üzerinde,
Sen ruhunu dökerken her yana
Böylesine bir vecd halinde!
Yine de söylerdin sen şarkını, ve kulaklarım nafile-
Yüce ağıdına karşı bir adiyim burada.