Cahit ki bu hasta düzende sağlıklı bir kanserdi...
Cahit ki haksızlığa karşı üreyen hücrelerdi...
Yorgun develer gibi çöktüğü Dormen şölenlerinde bile
“Siz paranızı, ben kendi kendimi yerim,” derdi...
Cahit zâten azalarak,
yaşayanlardan değil..
Çoğalarak ölenlerdendi...
Sevgi Duvarı , s. 89
[ Can Yücel ]