Satrancın çekiciliği aslında stratejisinin iki farklı beyinde, farklı gelişmesi bu tinsel savaşta siyah beyazın manevralarını bilmemesi ve sürekli tahmin edip engellemeye çalışması, öte yandan beyazın da siyahın gizli amaçlarını geçip karşılık verme çabasıdır. Şimdi, siyah ve beyaz tek ve aynı kişide oluştursalardı o zaman tek ve aynı beynin, aynı anda bir şeyi bilip bilmemeli, beyaz rakip olarak hareket ettiğinde komut üzere Bir dakika önce siyah rakip iken ne yapmak istediğini ve amaçladığını tamamen unutabilmesi, tamamen mantıksız bir durum oluştururdu. Böyle bir çifte düşünme aslında bir bilincin büsbütün bölünmesini, beyin işlevinin sanki bir mekanik aparatmış gibi istendiği zaman açılıp kapatabilmesini şart koşar; yani satrançta kendi kendine karşı oynamak istemek kendi gölgesinin üstünden atlamak gibi bir paradoks demektir.
Sayfa 67
·
19 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.