Kimimiz Alma'yı duymuştur. Kimisi ise Alma'yı tanıyordur. Belki çevresinde birden fazla Alma vardır. Ancak kimisi de Alma'nın ta kendisidir. Ben de Alma olanlardanım. Alma'nın yatağının altındaki canavarların çıktığı yaşlarda çıkmadı benim canavarlarım. Belki daha erken yaşlarda, belki aynı yaşta çıktı ya da hep vardı, bilemiyorum. Ben de Alma gibi onları ilk fark ettiğimde söylediklerini haklı bulmuştum. Yaşadıklarının birebir benzemesidir belki de beni bu kitaba bağlayan. Kaygıların arttığı, korkunun her yanını sardığı, iyi olan hislerin yavaşça azalıp yüzüne sahte bir gülümseme koyduğunda her şey bir gün geçecek diye beklersin de geçmez. Bu kitapta buna değiniyor. Adil Değil şarkısında da bahsedildiği gibi 'Yalnızım sanırsın ama yalnız kalınca hiç yalnız olmadığını anlarsın.' Canavarlar var ve hep olmaya da devam edebilir. Tek bilmemiz gereken biz onlardan daha güçlüyüz. Ben güneşi beş yıl sonunda ilk defa bu hafta gördüm. Umarım bir yerlerde güneşi bulutların arkasında saklananlar da güneşini görür. Böyle bir kitabı yazdığı için yazarı gönülden tebrik ederim. Yeni gençlere ve hatta yetişkinlere bile önereceğim kitaplardan birisi oldu. Kitapta da denildiği gibi arkadaşlar, kendiniz baş edemiyorsanız uzman yardımı alın. Yardım almak, bizi olduğumuzdan daha kötü hâle getirmez. Aksine üçüncül bir bakış açısıyla değerlendirme yapmamızı sağlar.

Alma ve Yedi CanavarIria G. Parente · Genç Timaş · 20221,076 okunma

·

45 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

gölgeminiziyok