Musibetlerle toplumu ibret ve tefekkür noktasına çekmek her risalet devrinde gördüğümüz bir sünnetullahtır. Her musibet bir elçidir:belalar, hastalıklar, sıkıntılar elçidir. Doğru okunursa birer ayettir. İnsanın özüne, fıtratına, ne kadar zayıf bir varlık olduğuna dikkat çeken ve insanın kendi kendini muhakeme etmesini sağlayan ibretlerdir.