Büyük bilgin, kendi çağının en kültürlü insanı EI-Birûni hastalanır, son günlerini yaşamaktadır. Hükümdar emir verir, konsültasyon yapılır. Umut yoktur. Durum hemen kendisine bildirilir. Derhal hastayı ziyaret eder. “Efendim,” der, “Ne yapmamızı istiyorsanız, emir buyurun, derhal yerine getirelim.” El- Birûni, teşekkür eder, “Efendim,” der, “kafamda matematiğe ait çözemediğim, bir türlü halledemediğim bir soru var. Emir buyrulsun, memleketin en ünlü matematikçileri lütfedip gelsinler; inşallah dünya hayatımdaki son gece misafirliğimde, o meseleyi halledelim. Hakk’a öyle göçmek istiyorum.” Hükümdar, büyük bir saygı ve edeple, “Hay hay efendim” der. Derhal emir verir. Matematikçiler gelirler. Sabaha kadar müzakere sürer. Güneşin doğmasına yakın çözüme varılır. El-Birûni gerek konuk bilim adamları ile, gerek hane halkı ile helâlleşir, vedalaşır, neşe içinde, huzur ve mutluluk içinde Hakk’a göçer. Nur içinde yatsın. Cenâb-ı Hak, din gününde ellerinden öpmeyi nasibetsin.
·
143 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.