Uzun zamandır görmediğim bir grup dostumla buluştum sanki yıllar sonra. Orhan Pamuk’un okumadığım birkaç kitabından biriydi. Bir baktım ki zaten kitaplarındaki en güçlü ve güzel parçalardan oluşuyor. Zaten önceden okumuş olduğum parçalarla karşılaşmak keyifliydi. Hepsi şiir gibiydi ve öyle bir aktı ki… Tekrar okumak çol daha iyi sindirmemi ve anlamamı sağladı. Bitirmeden elimden bırakmak istemedim. Yaratıcı bir hayal gücü, müthiş edebî bir kişilik. Daha ne isterim ki!
