Bu yorum görüntülenemiyor
Köhne yeryüzünün çirkin sesi ve güneşin kızıl şafağı tüm keskinliğiyle beynimi yarıyor, geceden kalma tüm bad trip kırıntılarımı derinliklerde tesiri kalmayana kadar düşüşlerle buharlaştırıp boş odama süzüyor, karanlığıma ışık tutuyor ve sallandığım boşluğa çakılmam için gerekli olan gökyüzüne fırlatıyor; sanırım dünyaya maruz kaldıkça anlıyorum, şakaklarıma değen taşın evrenin paçalarından sızan - zaman- olduğunu..
Kızıl bir huzur
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.