Tam olarak bir inceleme olacağını sanmıyorum. Sadece hissettiklerimi ve düşündüklerimi yazacağım.
Yazar, otizmli bir bireyi olabilecek en iyi şekilde anlatmış ve vermesi gereken duyguyu gayet yerinde verebilmiş. Saf iyiliğe karşı saf kötülüğü işlediğini hissettim. Nate, benim için saf kötülüktü. Muhtemelen okuduğunuzda ne demek istediğimi anlayacaksınız.
Martine ise benim gözümde saf fakat insanı ayartmaya çalışan bir insandı. Onun bu kötü davranışı -ilacı bırakmaya çağrısı- aslında her şeyin rayına oturmasını sağladı. Her kötülük aslında içinde iyiliği barındırır.
