Çizgi roman okurken benim için öncelikli olan konu kesinlikle çizimlerdir. Önce çizimlerin, çizerin kaleminin beklentilerimi karşılanmasını isterim. Bu kitap bu konuda benim hoşuma gitti. Özellikle bazı kareler çok güzeldi.
Kitapta farklı hayatlardan kesitler, çoğunlukla şiirsel bir anlatımla ve neredeyse her cümlenin görselleştirilmesiyle oluşturulmuş bir şekilde bize sunuluyor. Ve her hikayede anlatım ve çizim kendine has ki bunu da çok sevdim. Bazı hikayeler aydınlık bir şekilde çizilmişken bazıları daha karanlık, bazısının anlatımı minyatür bir şekildeyken bazısı daha farklı....
Ayrıca sonda yazarın günlüğünden okuduğumuz kısımlarda, yazım aşımalarına kısmen de olsa tanıklık etmek hoştu.
Bahsetmesem olmaz. Her ne kadar basımı kaliteli olsa da kitap çok kısa. Yetmiyor. Bu bi tık can sıkıcı. Bir de genel olarak gözlemlediğim de hikayelerde rahatsız eden bi kısım var ama tam çözemedim. Belki de birbirlerinden çok fazla kopuk bulmuşumdur, emin değilim.
Alıp okuduğum için pişman değilim ama açık konuşmak gerekirse herkesin çok memnun kalacağı bir kitap değil. :)
Yazarın da dediği gibi: "Bu hikayelerde ortak bir fikir varsa eğer o da çeşitli kisveler altındaki sevgidir."