Çok üzgünüm gençler. Bir hayatın, bir anda böylece yok olup gidebileceğini, silinebileceğini kabul edemiyorum. Aklım vicdanım almıyor. Bu sayfanın altını çizen okur, kim bilir neler düşündü bu satırları çizerken. Kim bilir neler geçti aklından kalbinden. Bir sonraki sayfalara geçtiğinde tekrar dönüp baktımı acaba çizdiği satırlara... Başka yerlere not etti mi?
Nasıl bir anda yok olabildi; tüm anıları ve kim bilir yarım kalmışlıkları ile...