"Yeşil Peri Gecesi"inden sonra ikinci Ayfer Tunç okumam. Yazarın okuyucusunu zorlamayan akıcı bir dili var. Okuma deneyimini rahat ve keyifli bir hale getiriyor. "Aziz Bey Hadisesi”nde Tamburi Aziz Bey’in kederli hikayesine eşlik ediyoruz. Ayfer Tunç, geri dönüş tekniğiyle Aziz Bey'in hikayesini bittiği yerden başlatıyor ve merak duygusuyla hikaye örgüsünü takip etmeye başlıyoruz. Yakışıklı, kendine güvenen ve bir çok havai gönül macerası yaşayan Aziz Bey, bir gün Maryam'a tutulur. Maryam ise ailesiyle birlikte Beyrut'a gitmek zorunda kalır, en azından gidecekleri güne kadar Aziz Bey bu düşünceyle avunur ancak taşınma esnasında Maryam'ın keyifli hallerine uzaktan şahitlik etmek Aziz Bey'in Maryam'la ilgili ilk hayal kırıklığı olur. Bir süre sonra Maryam'dan Aziz Bey'e onu Beyrut'a çağıran aşk mektupları gelmeye başlar, mektuplarda dile gelen aşkın ve davetin samimiyetine inanan Aziz Bey, bir gün kapıyı çarptığı gibi Maryam'a doğru yola çıkar. Kapıyı öyle bir çarpar ki camı paramça olur (Bu metaforu hikayenin sonunda tekrar görüyoruz). Ardında camla beraber parçalanmış hayatlar da bırakır. Aziz Bey'in gittiği gün annesi fenalaşır ve ölür, babasının ise çöküş süreci başlar. Aziz Bey'in bu terk edişinin ardında yalnızca sevgiliye duyduğu özlem yatmaz, aynı zamanda babasıyla bitmeyen çatışmaları, huzursuz bir evde büyümüş olması, sürekli iş değiştirmek zorunda kalması ve en nihayetinde hayata tutunamamış olması da yatar. Ne var ki Beyrut'ta da beklediğini bulamaz, sevgilisi Maryam yalnızca üç kez onu görmeye gelir ve bir daha hiç görüşmezler. Buhranlı geçen Beyrut günlerinden Aziz Bey'e kalan bir dost sıcaklığı ve tamburu ile hayatını geçindirebilme becerisi olur. Hayal kırıklıkları ile İstanbul'a dönen Aziz Bey, Tamburi Aziz Bey olarak ün salmaya başlar. Bu dönemde sessiz ve kendi halindeki Vuslat ile evlenir. Buralarda Aziz Bey'in sevgisini gösteremeyen, dik başlı, gururlu ve sert özelliklerini daha net görebiliyoruz. Vuslat'ın kendisini sevmesine rağmen onunla sağlıklı bir ilişki kuramaz. Bu evliliğin içinde ruhsal olarak yavaş yavaş eriyen Vuslat'ın hastalık dönemi Aziz Bey için farkındalığın ve pişmanlıklarının geliştiği bir dönem olur ama artık çok geçtir. Vuslat ölüme direnmez. Otoriter ve sert yapısı nedeniyle bir çok acılarının kaynağı olan babasına çok kızgın olsa da Aziz Bey babasına dönüşmüş, hayatı yanılsamaları üzerinden yaşamış ve babası gibi ölmüştür. Yanılgılarla dolu bir ömrün bütün çilesini saklamaktan vazgeçtiği anda da hayata gözlerini yumar. Her şey olup bitmiştir artık.” (s. 8)

Aziz Bey HadisesiAyfer Tunç · Can Yayınları · 202210,5bin okunma

·

51 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gülten Ünal