Yaranın yanı başında gümüş saplı bir hançer
Uyuyor belki de can çekişiyor
Bir ben dönüp bakıyorum
Hançer benmişim meğer
Ya büyük ormanların büyük uğultusunda
Cılız sesi yıkılmış ağaçlara takılıyor
Ya köprünün uçuruma tutunduğu sırada
Aşağıda çılgın sular akıyor
Bir şey daha oluyor, işte onu anlatamam
Pusulaya benziyor ama yol