şunu öğrendim ki bu dünyada bir insan bir insanı tam olarak teselli edemiyor arkadaşlar..
kişiyi teselli eden kavuşacağı o yer, yani cennet oluyor. biiznillah tabi.
sahabe efendilerimiz, resulullah'a ﷺ bize cenneti anlat derlermiş. bize cennetten bahset.. cennette bir üzüm tanesinin büyüklüğünü o üzümden çıkacak suyu bile sorarlamış. cenneti tahayyül ederek rahatlık bulurlarmış. öyle sıkıntılı zamanlar yaşıyoruz ki dünyada. hepimiz kendimizce imtihan oluyoruz, bazen de umumi musibetlerle.. ahiret inancım olmasa yaşamaya değer hiçbir şey olmazdı şu dünyada.
efendimiz ﷺ cennetten bahsederken oraya girenlerin elbiseleri eskimez, oraya giden mutlu olur, üzüntü keder görmez, ölmeden ebedî kalır, gençliği gitmez buyuruyor. ve daha nice vaadedilen güzellikler.
şu dünyada yaşayacağımız belki hadi bilemedin 100 yıl olsun sonsuzluğun yanında bir hiç hükmünde bu musibetler. el ayak çekmeyeceğiz dünyadan lakin şunu iyice kendime ikna etmeye çalışıyorum ki bu dünya hiçbir yönüyle kimseyi tatmin etmeyecek.. sınırsızı isteyen bir nefis ve sınırı olan bir dünya.
cennette inşallah..
o ebedi diyâra..
·
162 görüntüleme
terğib ve terhib'den sonra insan böyle düşüncelere dalıyor işte
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.