Hayatımda hiç bu kadar mutlu olmamıştım. Hiçbir şey ters gitmiyor, her şey istediğim gibi oluyor, bütün kapılar çıt diye birer birer açılıyordu ve hayat bundan daha parlak olamazdı: Tam bana doğru parlıyordu ve bisikletimi sağa ya da sola döndürdüğümde yahut onun ışığından kaçmaya çalıştığımda, sahnedeki bir aktörü takip eder gibi takip ediyordu beni. Oliver'ı müthiş arzuluyordum ama kolaylıkla onsuz da yaşayabilirdim ve iki ihtimal de güzeldi.
Sayfa 146Kitabı okudu
·
30 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.