Ay ışığının tırnakları Benim belimle senin kalçalarını birbirine bağladı . Keşke bu oyunu bulutsuz, mehtaplı bir gecede aşk özlemlerinin doğası üzerine düşünürken ve koyu şaraptan uzun, yavaş yudumlar alırken okusaydım. Hikaye, trajik olmasına rağmen, müstehcen tutku ve intikam temalarıyla beni bayılttı. Kalbinin arzuları konusunda pişmanlık duymayan şaşırtıcı derecede modern kadın kahramanın dizelerini çılgınca okudum. Çünkü diğeriyle çıktım. Evet gittim. Sen de aynısını yapardın. Ateşli bir kadındım. İçi ve dışı ıstırapla yanıyor. Oğlun, bana çocuklar ve sağlık vereceğini umduğum tek bir damla suydu: diğeri, bana sazlarının sesini ve şarkısını getiren, parçalanmış ağaçları taşıyan karanlık, büyük bir nehirdi. Ben de senin küçük soğuk su oğlunla gidiyordum. Ama diğeri binlerce kuş göndererek beni durdurdu ve bu zavallı, kurumuş kadının, alevler tarafından ele geçirilmiş bu kızın yaralarına buz damlattı. istemedim! Beni duyuyor musun? istemedim Bütün umudum senin oğlundu ve ben onu aldatmadım. Ama diğerinin kolu beni denizden gelen bir dalga gibi sürükledi. Ve bu beni her zaman sürüklerdi, her zaman, yaşlı bir kadın olsam ve oğlunun bütün oğulları beni saçlarımdan tutmaya çalışsa bile. Kadın cinselliği ve özerkliği üzerine kendi düşüncelerim, o düğününden kaçarken ve ardından kaçtığı sevgilisinden de kaçmaya çalışırken zihnimde dönüp durdu. Bu, trajedi tasvirinde o kadar sağlam, o kadar güzel bir oyun ki, bir kır çiçeği gibi çiçek açar, büyür ve ölür. Yaralar, yaralar Balmumundan yapılmış Ve kalıcı. Ay ışığında açılmış bir karanfilin ani acısı . Gözleri taş gibi kapalı günler . Gözleri açık geceler toprağın altında. Keyifli okumalar diliyorum..

Kanlı DüğünFederico Garcia Lorca · İş Bankası Kültür Yayınları · 20201,439 okunma

·

279 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.