İvan, Pisarev'e ve 1860'ların maddeciliğine sadık kaldı. Dinin kültürel rolüne saygı duyuyordu (sonraki yıllarda din özgürlüğünü savunacaktı), ancak Tanrı'ya ya da herhangi bir dinsel doktrine inanmıyordu. İnananları da batıl inançlar olmadan dünyayla yüzleşemeyen "zayıf tipler" olarak değerlendirirdi. Bakış açılarındaki bu farklılığa rağmen, İvan ve Serafima, zor geçen 1880'lerden sonra başarının ilk meyvelerinin tadını çıkardı. Serafima sonradan, 1890'ları "en mutlu yıllar" olarak anacaktı.
Tübitak Yayınları - III. Bölüm - Pavlov'un Fizyoloji Fabrikası
·
136 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.