Önceden kalp atışlarım daha farklıydı, adımlarım daha heyecanlı. Gülüşüm, bahçesini sulardı kalbimin. Ağlamak, acizlik değil tecrübelerimin tozunu temizlerdi. Daha sağlam basar, koşar hatta kanatsız uçardım. Küçücük dünyamda büyük hayallerim vardı. Ağzımla buhar yaptığım camlarda resimlerim canlanırdı. Sonra mı? Büyüdüm. Büyüdükçe küçüldü hayallerim. Bahçem mayın tarlası. Attığım adımdan gaziyim. Sürünmekse ilerlemek, ilerliyorum bu şekilde. Kendiliğinden buharlanmış camları bile elimin tersi ile siliyorum artık. Dışarıyı izliyorum. Dışarısı içimden bi'haber.
#kalemimden