siyah kuğu serisinden sonra biraz önyargıyla başladığım bir kitap çünkü aklım hala nil ve pamirdeydi ama hem liva’da hem pars’ta nil ve pamir’e benzeyen yönler bulmak beni kitaba hızlı alıştırdı. pars, zamir, giray ve kayra’nın arkadaşlığı nedense benim aşırı hoşuma gitti beraber doğru bir amaç uğruna bir şeylere baş koymaları güzeldi. irem’le liva da nisan ve nil samimiyeti bulamadım.. irem’e pek ısınamadım bazı yaptıklarından dolayı ama hiç sevmiyorum da diyemem. pars ve liva’nın yetim çocuklarla olan ilişkisi (sametti sanırım birinin adı) çok tatlıydı. ayrıca bir besa klasiği liva’nın ailevi sıkıntıları da ön plandaydı. bir de pars her kedi surat dediğinde eridim gittim ya bu kitapta yaaaa dediğim kısımlar daha fazlaydı siyah kuğuya göre :) BURADAN SONRASI SPOİ İÇERİR ben sonlara doğru liva’nın hastalığını itiraf ettiği kısmı pek anlamadım ama vernem nidahen’de anlarım diye düşünüyorum. ayrıca pars’a son kısım için çok sinirliyim naz’ı ittirememiş mi beyim? onların haricinde tolga da çok gıcık bir karakterdi ama bu irem’in yaptığı şeyi örtmüyor hem kayrayı hem tolga’yı elinde oynatması hoş değildi. nil ve pamir hikayeye dahil olduğu için çok sevindim hatta kitabın soyhan’da geçtiğini farkettiğim andan itibaren çok daha merakla okudum. nil liva pars pamir dörtlüsü çok heyecan verici bi dörtlü bence. son kısımda pamir’in dediklerinde o kadar korktum ki sonradan amacını anlayıp derin bi nefes aldım.. vernem nidahen’de neler olacak merak ediyorum biraz spoiler yedim ama hayırlısı diyelim..

Açık Yaralar ve Dikiş İzleriBeyza Aksoy · Epsilon Yayınevi · 20202,649 okunma

·

167 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

pamir yelkıran aka kalpkıran