Bazen zihin akışına girmekte zorlandığım, bazense büyülendiğinim, sıradanlığın ne kadar ilgi çekici bir şey olabileceğini ve hatta tüm olayın burada olup bittiğiniz gösteren bi yazar Perec.Bu kitabı alırken asıl ilgim onun bu üslubunaydı ama okurken mekan hakkında zihnimin sınırlarını zorlamamı sağladı.Kitabın en can alıcı noktası şurası bence:Mekanı bir boşluk veya alan olmanın ötesinde dinamik bir olgu olarak ele alıyor ve onun canlılığını görmeye davet ediyor.Buradaki sınırları zorlayan nokta ise her gün öylesine görüp geçtiğiniz şeylere bakmak oluyor.Yeni bakma-görme yöntemleri ve başka bir kavrayış için bir kapı aralıyor.