"... Tabiat ölümün kollarına düşmedikçe, beklediği yeni hayatla yüzleşemez. Sonbahar hüznüyle sararan yaprakların bahar coşkusuyla dirilişlerini düşünsene... " . Ahmet Günaydın Yıldız'ın birkaç kitabını daha okumuştum. Ama aralarından en sevdiğim sanırım bu kitabı oldu. Ufacık bir kızma noktam var. Sonunu çok açık bırakmış yazarımız kitabın. Onun dışında rahatlıkla okunabilecek bir kitaptı. :) . Gelelim kitabımızın konusun; gururundan, kibirinden inancı olmayan bir genç düşünün. Sevdiği kadını toprağa verdikten sonra o memleketten ayrılıp amcasının yanına gider. Amcasının kızı hem kuzeni hem de süt kardeşidir. Serdem, abisinin bu halini gördükçe onunla konuşmak ve o ruh halinden onu çıkarmak ister. İlahiyat okuyan biri olarak yazdığı kitabı abisine verir ve okumasını ister. Bu kitabı okuyan Saltık'ın aklında bir şeyler yeşermeye başlar. İstanbul'a amcasının yanına geldiği günden beri de görünce gözlerini alamadığı biri vardır. Meryem, 200 metre ilerilerinde oturan bir komşu kızıdır. Saltık, sevdiğini toprağa verdikten sonra ilk defa gönlünü bu kıza kaptırır ama bilmediği çok önemli bir şey vardır. . Kitapla ve bilgiyle kalınız. :)

O'na Secde YakışıyorAhmed Günbay Yıldız · Timaş Yayınları · 20211,170 okunma

·

60 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Leman Eryılmaz