Ayşegül Çiçekoğlu"Karşı kıyıda,hasretle bir gün Mustafa'ya kavuşmayı ve buraya geri dönmeyi ömrümün sonuna kadar bekleyecektim.Ona söz vermiştim.O da beni bulacağına söz vermişti.Bu söz şimdilik kalbim kan ağlarken bana yeterdi.Bu sözlere sıkı sıkı satılacaktım ta ki Mustafa beni tekrar bulana kadar."
1920 li yıllarda küçük bir sahil kasabasında Türkler ve Rumlar bir arada huzur içerisinde yaşıyorlar.Eleni burada yaşamayı çok seviyor küçük bahçesinde ki pembe begonvilleriyle çok mutluydu☺️Pembe begonvil çiçeğinin bir anlamı vardı onlar için.Genç kızlar evlenip gittikleri yeni yuvalarında çok mutlu iseler bunu ailelerine göstermek için kapılarına bir begonvil dikerlerdi.Eleni'de çok sevdiği Mustafa'sı ile kuracağı yuvanın hayali ile yaşıyor bir gün kapısına dikeceği pembe begonvil çiçekleri ile süslemeyi çok istiyordu.Maalesef Yunanların İzmir'i işgaliyle oradan ayrılmak zorunda kalır ve ailesi ile Girit'e göçerler.Mustafa da askere gönüllü olarak gider ve bu iki sevdalı genç ayrılırlar😔
Günümüz 2020 yılında ise büyük büyük annesinin adını taşıyan Eleni yıllar önce savaş yüzünden ayrıldıkları evi bulup büyük annesi Anatol için alıp annesinin hayalini gerçekleştirmek için Türkiye'ye gelir.Evi bulmuş şimdi tek sorun onu almaktır.Ama ev satılık değildir.Ve İskender çok inatçı bir ev sahibiydi 🤭😄
Ayşegül Çicekoglu nun kitaplarını çok seviyorum bu kitabında gerçek bir hikayeden uyarlanmış günümüz ve geçmiş yıllar olarak ilerliyor.Eleni,Anatol,Katerina ve Eleni... Dört kadın ve aşka feda edilmiş hayatlar.Çok çok sevdim tavsiyemdir☺️👍
"Kader dediğimiz, atalarımızın yarım kalmış hayatlarının gelecek kuşaklarda tamamlanmasıdır belki de."
·
58 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.
