Sevgili milena masaların arasından süzülüp gidişiniz
ve bir daha gelmeyişiniz
beni derin bir boşluğa sürükledi
ne ağır bir adınız var
ben bu ağırlığın altında eziliyorum
başka şeyler yazmak istiyorum ama olmuyor bir türlü
bu hastalık beni bambaşka biri yaptı
lütfen ihmal etmeyin beni yazın bana
bana yazdığınız her satır yaşama sevinci veriyor
gönlümün bahçesi aydınlanıveriyor
yüzünüz ve gülüşünüzde apayrı bir anlam var
beni bambaşka dünyalara götürüyor
sevgili milena ikimizde yorgun ve hastayız ruhumuz hayatlarımızdan bezmiş
sana olan aşkım bir hayalet olup göklere uçacak
ve bu naçiz bedenimde zamansız ölümlere yenik düşecek sevgili milena herşeyin bambaşka olmasını dilerdim
Herkese keyifli okumalar dilerim