Eskiden olsa ortalığı birbirine katacağım her ne varsa; şimdi yaşarken sadece durup seyrediyorum. Hayat, yaşarken olmaz dediğin her şeyi seyretmeni sağlıyor. Zamanla şaşırdığın şeyler azalıyor. İnsanlara karşı beklentin azalıyor. Ve büyüyorsun. Hayat insanı dinginleştiriyor.
Zaman insanın tüm hoyratlığını elinden alıyor. Tüm o kavgaları, öfkeleri unutturuyor. Yaş aldıkça daha itidalli birisine çeviriyor insanı hayat. Biliyorsun, kavganın kazanını yoktur çünkü. Çünkü biliyorsun mücadele ettiğin her şey ellerini kanatıyor. Yoruyor. Zaman, öğretiyor..