ᴠᴇ ʏɪɴᴇ ʏᴇɴɪᴅᴇɴ ʙᴜʀᴀᴅᴀʏɪᴍ. ᴅɪᴘꜱɪᴢ ᴄᴜᴋᴜʀᴅᴀ. ᴅᴜʏɢᴜ ᴀꜱɪᴅɪɴᴅᴇ ᴀɢɪʀ ᴀɢɪʀ ᴄᴏᴢᴜɴᴜʏᴏʀᴜᴍ. "İnan Bana", Tahereh Mafi'nin "Bana Dokunma" serisinin 4. kitabı. Anladığım kadarıyla yazar ilk üç kitabı yazıp sonra seriye bir süre ara vermiş, belki amacı bir üçleme olarak bırakmakmış ama bir üçleme daha eklemek istemiş. Bence iyi de yapmış. Şöyle ki üçüncü kitabın sonu çok basit ve kolay bir isyanla bitiyordu. Tereyağından kıl çeker gibi olmuştu her şey ve çok aceleye getirilmişti. Ayrıca asıl ana karakterlerin aralarındaki ilişkiyi yeni yeni görmeye başlamıştık. Bu yüzden 3. kitapta her şey bitse vasat kalırdı. Ayrıca 4. kitapla bir isyandan sonra neler olduğunu görmek de güzel oldu çünkü genelde bu tarz distopyalarda -özellikle de bir on yirmi yıl önce yazılanlarda- seriler isyanın sonlanmasıyla biter ve kısa bir gelecekten kesit görürüz ("Açlık Oyunları", "Uyumsuz", "Labirent" vb.). Tamam, o zaman şimdi de kısaca konusundan bahsedeyim ki bu kısım ömceki kitapları okumadıysanız SPOILER olacaktır, okuduysanız sorun yok. En son Juliette "Ben Anderson'ı öldürüp başa geçeceğim ve bu düzeni bozacağım!" diyordu ve bunu da yapıp 15-20 sayfada herkesin dizlerini titreten koskoca adamı basitçe öldürüp başa geçmişti. Kimse de "Yahu sen 17 yaşındasın, onun da bir iki yılını akıl hastanesinde, bir yılını hapiste, birkaç ayını da yerin altında geçirdin, güölerini daha doğru düzgün kontrol edemiyorsun, okumamışsın, çalışmamışsın, ne başka dil bilirsin ne başka ülke. Bunun için yetiştirilmiş insanlar var." demiyordu. Ki bu bana saçma gelmişti. Özellikle de Warner, Castle ve Kenji gibi aklı başında adamlar varken. Bu kitap da sanki bu durum fark edilmiş de yazar çevirmeye çalışıyormuş gibi başladı. Zaten genel anlamda duygu ve düşüncelerin ön planda tutulup asıl 5 ve 6. kitaplara hazırlık babında yazılmıştı bence. Juliette başkan olmanın düşündüğünden ne kadar zor olduğunu anlayıp kendini eksik hissetmeye başladı, sonunda doğru düzgün Warner-Juliette sahneleri gördük, Kenji yine harikaydı, Nazeera diye kesinlikle serinin büyük bir eksiğini kapayan karakter hayatımıza girdi, Adam'ı neredeyse hiç görmedik -bence bir sorundu-, Warner'ın Juliette'ten önemli şeyler sakladığını öğrendik ama kitabın sonlarına doğru neler olduğu açıklandı. Ve sonra da bom! Kitap çok iyi bir yerde bitti. Ben seriyi ikinciye okuyorum. Çünkü ilk okumaya başladığımda sadece ilk 4 kitap çevrilmişti, sonra 5 ve 6 çıkınca onları da aldım ama üstünden çok vakit geçtiğinden serinin başını unutmuştum. O yüzden baştan başladım. Ama ilk okuduğumda da en çok 4. kitabın sonu için heyecanlandığımı hatırlıyorum. Normalde kitaba 7 verecektim ama sonu için 8 verdim. Ayrıca kitapta Warner'dan anlatımlar olması çok hoştu, onun da zihin yapısını öğrenebildik. Gerçi yan kitaplarda sanırım Warner ve Kenji'yi anlatanlar varmış ayrı olarak ama ben okumadım ve muhtemeln de okumam. Bir de Juliette'in günlüğünden kesitler vardı ki onları da gayet sevdim sadece bazılqrı ilk kitaplarda da geçenlerdendi, onlara gerek yoktu, sayfa sayısı bölümler kısacık ve bol diyaloglu olduğu halde az oldu, biraz uzatabilelim niyetiyle yazılmış gibiydi. Neyse. Genel anlamda aman aman bir şey beklememeniz gereken ama kendini kolay okutan, şimdiki zamanla yazılmış kitaplara pek ısınamayan beni bile ısındıran, anlatım tarzı farklı, ana karakteri benim kanımca olması gerekenin çok üzerinde bir güce sahip -bu kadara gerek yoktu-, sırların yavaş yavaş çıktığı, kurgusu fena olmayan bir fantastik bilim kurgu distopyası. Bu tarz kitapları seviyorsanız muhtemelen yine severek okursunuz, kitaptan kitaba benim sevme oranım artıp azalıyor ama bakalım 5. kitap için oldukça heyecanlıyım...

İnan BanaTahereh Mafi · Dex Kitap · 2019398 okunma

·

256 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.