Mahir Hoca'nın sadece adını duymuş olmakla beraber çok iyi tanıtan bir yüksek lisans tezi aslında. Ama otobiyografik bir kitap olduğu için roman akıcılığına sahip. Sürekli acaba neler yaşamış, ne kadar şanslı bir çocukmuş diye imrenerek okudum. 1895 yılında doğduğu için Osmanlı toprakları geniş tabi Mekke-Medine bizim. Babası da kadı ve görevi oraya çıkıyor. Medine-i Münevvere'ye 5 dakikalık mesafede oturup kendisiyle özel ilgilinen hoca sayesinde sorularının cevaplandığı, orda birlikte namaz kıldıkları keskin zekasıyla çok erkenden öğrenerek hocasının önüne bile geçmiş. Öğretmenlik hayali olmamasına rağmen bu teklif sunulduktan sonra babası, Allah'tan gelen nimet reddedilmez der ve Mahir İz hayatını öğretmenliğe adar. Kendi çocuğundan daha çok önem verir. Bunu da vefayla açıklar. Kendi çocuğundan daha çok verilen bilgiyi alacağını söyler. O yüzden onlara hep özel vakit ayırır. Kanlıca'da birlikte yoğurt yer, mehtabı teknede izleyip şiirler okurlar. Evini hep açar ve evine gelen öğrencilerin de yol parasını bile ödermiş. Adalet duygusu çok yüksektir. Zekata da çok önem vermiş ve her ay maaşının kırkta birini verir,öğrencilerine de bunu tavsiye edermiş. Hayatının her alanında hadis, tefsir, tasavvuf araştırmaları yapmış. Son nefesinde bile öğrencisine ayet tefsirini sormuştur. İnsanın ömrü nasıl geçerse öyle ölür. Nasıl ölürse de öyle dirilir. Özellikle öğretmenlerin okuması gereken bir kitap olmakla beraber hepimiz bu kitaptan Mahir Beyden kendimize çıkaracağımız güzel hasletler var.

Eğitime Adanmış Bir Ömür: Mahir İzİdris Topçuoğlu · Ketebe Yayınları · 202259 okunma

·

66 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Şeyma Kasap