Kafka'nın Gustav Janouch'la konuşmalarından (1920-23)
"Öykünün kahramanının adı Samsa," dedim. "Bu, Kafka için bir kriptogram [şifreli metin] gibi geliyor kulağa. İkisinde de beş harf var. Samsa sözcüğündeki S'nin konumu, Kafka sözcüğündeki K'nın konumuyla aynı. Sonra A harfi..."
Kafka, sözümü kesti.
"Burada bir kriptogram yok. Samsa, tümüyle Kafka ile örtüşmüyor. Dönüşüm, bir itiraf değil; ama -belli anlamda- bir mahremiyetin açığa vurulması sayılabilir."
"Orasını bilemiyorum."
"İnsanın kendi ailesinde olup bitenleri açığa vurması, kibar ve mahremiyetle uyuşan bir davranış mıdır peki?" "Böyle yapmak seçkin çevrelerde âdet değildir."
"Dürüstlükten ne denli uzak olduğumu görüyor musunuz?" Kafka güldü. Bu konuyu kapatmak istiyordu. Ama ben bunu istemiyordum.
"Bence 'dürüst' ya da 'dürüst olmayan' gibi bir değerlendirme burada doğru değil," dedim. "Dönüşüm, korkunç bir düş, korkunç bir tasarım."
Kafka, durdu.
"Düş, gerçekliği, tasarımı aşan gerçekliği ortaya çıkarır. Yaşamın korkunç, sanatın ise sarsıcı yanı, işte budur. Artık eve gitmeliyim."
Sayfa 101 - Can (Modern) YayınlarıKitabı okudu
·
16 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.