Gönderi

Nemli, küf kokan sütunların dibinde hemen Adamlar gördüm, yürekleri gözlerine taşan adamlar Boşalan oradan da gözyaşı gibi Tam gözyaşı gibi (öyle diyorum, çünkü yasları eksikti, silinmişti kaygıları da, acıları desen, yoktu ki. Yani bir gözyaşıydı ki, şahinin boşluktan kopardığı elmas, kaskatı, gene bir elmasla kesilebilen ancak) Ne dualar geçerliydi onlar için, ne de Dünyayı sanatıyla öğrenen bir gökyüzü işçisinin bilgisi Hiçbiri Ve anlattımdı efsanesini onlara Suya yeni indirilmiş bir teknenin Nasıl filizlere boğulduğunu. Ve sonra Dedimdi, kaynağıdır mutluluğun insan da Kuruyup kalsa da bir ağaç gövdesi gibi Ve ardımdan kirli bir su birikintisi beni İzledi durduydu sanki yıllarca.
Sayfa 76 - Pdf
·
43 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.