"Eşit olmadığımızı, olamayacağımızı çok iyi biliyorum, ancak saygı görmek adına alt tabaka insanlardan kendini uzak tutmak gerektiğine inanan kişi, yenilgiden korktuğu için düşmandan saklanan bir korkak kadar eleştiriyi hak eder."
Bu kitabın meşhur sonu yüzünden sebepsizce kendisinden çok kaçmıştım. Karakterlere kolay kolay bağlanan biri olmamama rağmen daha okumadığım Werther'in beni üzeceğinden korkuyordum ki öyle de oldu. Ama sandığımın aksine sonundan değil de kitabın ilerleyişinden, Werther'in düşüncelerinden korkmam gerektiğini fark ettim. Neredeyse her sayfasını işaretledim bu kitabın. Gerçekten o kadar çok ortak düşüncelerde dolaştık ki her kelimesini, cümlesini hissede hissede okudum. O dönemde onunla birlikte yaşayıp ayak üstü on dakika sohbet etmeyi çok isteyeceğim biri Werther.
Kitabın başlarındaki güzel düşüncelerinin yerini yavaş yavaş karanlık kaplarken, sevdiği her şeyden uzaklaşıp düşünceleriyle boğuşurken onu okumak çok güzeldi. Herkesin okuması gereken bir kitap.