Dünyevi insanlar prestij ve kâra saplandıklarında, maddi dünyayı bir yoksunluk denizi olarak nitelemeye yatkındırlar. Bulutların akını, dağların yeşilini, ırmağın akışını, kayaların tabakalanışını, vadilerin oduncuların türkülerine verdiği yanıtı ayrımsamazlar. Dünya maddî değildir, yaşam denizi yoksunluk değildir - yalnızca kendi akıllarını maddî ve yoksun kılmaktadır onlar.