··
417 görüntüleme
Bu kitabı ben okunmadan önce ölünmesi gereken kitaplar arasına aldım kendim için. Gündemi bu kadar iyi kullanıp Türk milletinin değerlerine bu kadar oynayan başka adam var mıdır bilmiyorum. Konu itibariyle kesinlikle iç burkucu ve maalesef gerçek konulardan biri fakat sonlarına doğru kurgusal olarak o kadar felaket ki kitap içindeki sanatı görebilmek için atom mikroskobu kullanmak zorunda kalıyoruz artık. Elinize sağlık, bu incelemeyi yeni gördüm.
Kitapta bahsi geçen Hz. Ali hikayesine dönmüş bu. Neden benim hakkımda kötü konuşuluyor ki, oysa onlara hiç iyilik yapmamıştım.
Sonralardan gelen cevap-> bana faydası olmayan kitabı okumak biraz aptalca olurdu. Okuduğum kitap bana bir şeyler katmadıktqn bana bir iyilik yapmadıktan sonra niye okuyayım ki!
Huzursuzluk kitabı benim için hiç bitmeyen bir kitap gibi oldu çünkü kitabı bir yandan okurken bir yandan araştırma yaptım Yezid dinini anlamaya çalıştım ama bir türlü anlayamadım çünkü o kadar karmaşık ki soyu belli değil inançları çok farklı. Her sayfa her kitap çok farklı şeyler söylüyor ben bir türlü doğrusunu bulamadım araştırdıkça araştırdım ama kesin sonuç bulamadım bu yüzden bu kitap benim için sonu bir türlü belirlenemeyen bir yapıt haline geldi ve ayrıca araştırma yaparken de şunu çok fark ettim biz Müslümanlar kendi dinimiz haricindeki dinleri hiç bilmiyor ve galiba ilgilenmiyoruz. İlk kendi okul öğretmenim olan din hocama sordum Yezidi dini ,inançlar nedir diye .Pek bir şey bilmediğini ve Yezidilerin Müslümanlar tarafından sevilmediğini çünkü bildiklerine göre Hz.Hüseyin'i onların öldürdüğünü söyledi. Gerçekten de çok değişik bir milletiz burnumuzun ucundaki şeyleri bile göremiyoruz umursamıyoruz öğrenmek bilmek bile istemiyoruz ta ki kendi başımıza gelene kadar.
Zülfü Livaneli severim. Gerçi yazarlığından çok müzisyenliğini severim. En sevdiğim ve orijinal olduğunu düşündüğüm kitabı Son Ada'dır. Ama gerçekten en vasat kitabından başlamışsınız. Huzursuzluk yarım bir tat bıraktı bende, konu güzeldi ama yarım kalmış, sanki anlatacak çok şeyi varmış da söyleyememiş, yazamamış gibi gelmişti bana.
İşte kitap bana da öyle geldi. Ölen bir yazarın yarım kalmış taslağından farksızdı
Kesinlikle yanlış düşündüğünü söylemeliyim. Bence kitaba başlarken ki beklentilerinle alakalı düşündüklerin. Yazar bu kitabında acı gerçeklerden bahsetmektedir, bahsedilenler maalesef ki yaşananlar. Ezidiler hakkında yanlış bilinenlere dikkat çekmek istemiş, yaşadıkları zulümlerini anlatmış. Bence ileride bir daha okursan farklı tatlar alabilirsin emin ol. Livaneli konusunda da önyargılı olmamanı öneririm. Serenad, Son Ada, Konstantiniyye Oteli kitaplarını da gözüm kapalı herkese tavsiye ederim.
Livanelinin bahsetmek istediği çoğu şeyi biliyordum zaten. O konuda bilinçliyim de. Ben kitabın edebi ederini değerlendirdim. Sondaki duyguyuda hiç alamadım yani. Zoraki vaybe diyebildim sadece.
1 sonraki yanıtı göster
Serenad’ı sevmediğim için başka bir kitabını da okuyasım gelmiyor.
Bir Livaneli okuru olarak belli bir yaştan sonra okumanızı tavsiye edebilirim.. O zaman anlam kazanacaktır. Serenad'a bir şans verin ve sonra tekrar yorumlayın.
Ben bunu beğenmedim. Etkilendim ama içeriğin bana bir katkısı olmadı. Zaten Türklerin suriyelilere ezidililere yaklaşımını biliyorum. Sosyal medyada s*ktirin gidin diyorsunuz. Okumakla olmuyor. Onlar için ne yaptınız?
1 sonraki yanıtı göster
Livaneli'nin zirve yaptığı kitap benim açımdan serenad'tır. Sonrasında Kardeşimin Hikayesi geliyor. Huzursuzluk sadece mekan, dini bilgiler açısından dikkatimi çekmişti. Sonu hayal kırıklığı yarattı belki de farklı bir son için elverişli bir gidişatı yoktu, bilemiyorum😊
Hayir sen de en pasif ve agir kitaplarindan birini okumuşsun . Düşün en ağır kitabı. Mukemmel bir yazar. Eğer oyle olmasa böylesine sadık bir kitlesi olmazdı
Ya okuduğum kitap kötüydü. Ben kitaba eleştiri yaptım. İsimi takmam zaten.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.