Geçici ruh halleri ve duygular herhalde Aristo’nun dianoia,
“düşünce” olarak adlandırdığı özelliklere giriyor. Bunlar belli bir
anda bir karakterin zihninden geçenlerdir. Karakterin ahlaki yaratılışından yani kalıcı bir nitelik olmaktan çok “duruma uygun olarak” yeri geldiğinde devreye girerler. Aynı biçimde topoi ile; karakterden hayli bağımsız olarak varolan tezler ve genel doğrularla
ilişkilidirler.
Sayfa 118 - De ki YayınlarıKitabı okudu
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.