Onlar "üstinsan"ı doğanın içinde, doğadan kopuk bir varlık diye düşünmüşler, düşlere, kuruntulara kapılmışlar, görüntülerin, yanılsamaların ardından koşadurmuşlar. "Üstinsan"ı doğanın içinde, evrenin yüreğinde bir atılım varlığı, yaratmaya yönelik bir girişim odağı olarak görmek gerekir. O, evrenin biricik mens cogitans'ıdır (düşünen baş).
Sayfa 9 - İsmet Zeki Eyuboğlu
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.