Herkes aynı şeyi söylüyor.
"Unut artık. Düşünme."
Tek çare unutmakmış gibi. Şu yeryüzünde yaşanmışın dönüp geriye bakması olmasa unutabilirim ben de. Keşke biraz daha az düşünebilsem. Ama ben en fazla dönüp geriye bakabiliyorum. Ve hep hatırlıyorum.
En fazla ilk karşılaşmamızı hatırlıyorum. Henüz hiçbir acıya bulanmamış o saf tanışma anını.
Seni gördüm..'
Sayfa 161 - TimaşKitabı okudu
··
1.151 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.