"Vücuttaki en özgür hücre hangisidir?" diye sorsak cevabımız kanser hücresi olur. Çünkü kanser hücresi yanındakini yutar, vücuda giren kan şekerini diğer hücrelerin üç beş misli daha fazla tüketir. Hızla büyür. Çünkü özgürdür. Ama burada sorumsuz ve şeytani bir özgürlük vardır. O derece özgürdür ki büyür büyür, bütün dokuları yok eder ve vücutla birlikte en sonunda o da ölür. İşte bu sınırsız, narsistik özgürlüktür. Bencil insan da böyledir. Hep kendini önemser, kendini merkeze alır. Özgürlükleri kendine göre yorumlar. Hak duygusunda da kendine öncelik verir. Kendini birinci planda tutar. Eşiyle problem yaşadığı zaman "Dünyaya bir defa geldim" der ve evliliği bitirir. İşyerinde kendi çıkarına uymayan bir şey olduğunda "Benim özgürlüğümü kısıtlıyor" der, onu reddeder. İşte bu narsistik kişilik yapılanmasıdır. Bunlar sosyal dokudaki kanser hücresi gibidirler. Eğer bunlara sınır koymazsak, "Yanlış yapıyorsun" demezsek gittikçe büyürler.
"Özgürlüğü var" diyerek çocuğun her dediğini yaparsanız, onu küçük bir hükümdara dönüştürürsünüz. Küçük bir canavar olur. Çocuğun her istediğini yapmak ona özgürlüğünü vermek demek değildir. Anne-babanın amacı çocuğu o an mutlu etmek değil, onu geleceğe hazırlamaktır.
·
49 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.