"Bugünlere hep kendi savaşımı vererek gelmişimdir, ama ne hikmetse bu savaşı hiçbir zaman kazanamamış, yalnızlığıma ve çaresizliğimi hep yenik düşmüşümdür. Ve artık bu noktada bugüne dek nefret ettiğim insanları kalkıp "Beni de aranıza alın, ne olur? Bunca zamandır yanılıyormuşum ben," diye yalvaramam." -
Günün İlk Işıkları "Yakışıklı İnsanlar ve Sigaraları," 144
"... itiraf ediyorum ben başka türlü olmak istiyordum size çok ilginç geldiği bu durumumu değiştirmek bambaşka bir insan olmak istiyordum fakat kendimi başka türlü yapmak elimden gelmedi beceremedim..."
Tutunamayanlar, 493
"Özür dilemek, kendimi olduğu gibi bırakmak isterdim. Ne yazık bütün bunları gerçekleştirecek gücüm yok. Düğümler, istenildiği anda çözülmüyor. Bir söylemekle açılmıyor kapılar."
Tutunamayanlar, 667
Tutunamayanlar'ı okuduktan sonra Dazai'nin eserini okumak daha bir anlamlı geldi sanırım. Selim Işık'ın kendisi olma savaşını, sonra insanlara ve kendisine yenik düşüşünü, onu ele geçiren umutsuzluğu okudum sanki yeniden. Aradaki tek fark; Selim insanlarla olmak istiyordu, Dazai ise daha en başından onlardan uzaktaydı. Ne olursa olsun bir noktada kalıyorsun sanırım...