Bu gündelik bir yorgunluk değil, hayat yorgunluğuydu. Kimse onunla konuşmuyor kimse onu umursamıyordu. Belki de bir zamanlar kanatlarını açıp havada süzülürkenki özgürlüğünü hayal ederek karanlık bir kafeste oturun, tüyleri tarazlanmış iri ve boz bir kuş gibi öylece duruyordu.
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.