Sabahları şu çirkin yüze
zoraki gülümsemekte olmaya aynada
Ve koşmak zorunda kalmaya
Ne kadar karanlıksa o kadar iyi şu günler.
Yoruldum mihrimah.
Cebimde taşıdığım bütün bozulmuş yeminlerimin,
Ağırlık yapmasından.
Tutup yakamı geçmişimin,
Beni bırakmamasından...
Omuzlarımı ağrıtan bu yükü biraz olsun dizlerinde,
Unutamamaktan