Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.26
Gönderi
𝕄𝕦𝕥𝕝𝕦𝕝𝕦ğ𝕒 𝕫𝕒𝕞𝕒𝕟 𝕒𝕪ı𝕣𝕒𝕔𝕒ğı𝕫. İç𝕚𝕞𝕚𝕫𝕚 𝕟𝕖𝕗𝕣𝕖𝕥𝕝𝕖 𝕕𝕠𝕝𝕕𝕦𝕣𝕦𝕣𝕤𝕒𝕜 𝕫𝕠𝕣𝕓𝕒𝕝ığ𝕒 𝕜𝕒𝕣şı 𝕟𝕒𝕤ı𝕝 𝕒𝕪𝕒𝕜𝕥𝕒 𝕕𝕦𝕣𝕒𝕓𝕚𝕝𝕚𝕣𝕚𝕫? 𝕐𝕒 𝕕𝕒 ç𝕠𝕜 𝕕𝕒𝕙𝕒 𝕜ö𝕥ü𝕤ü...
İç𝕚𝕞𝕚𝕫 𝕓𝕠𝕞𝕓𝕠ş 𝕜𝕒𝕝ı𝕣𝕤𝕒.
"Beni Kışkırtma", Tahereh Mafi'nin "Bana Dokunma" adlı serisinin 5. ve en ince kitabı.
Genel olarak seri ince kitaplardan oluşsa ve hem dil hem de yazım tarzı olarak kolayca okunsa da bu kitap diğerlerinden de basit şekilde su gibi akıyor.
Kitabın ilk yarısı hem Juliette hem de Warner'ın geçmişine değiniyor ve onların ağzından anılarını okuyoruz. Aynı zamanda bu kitapta Kenji'den de bölümler var. Serinin başında sık sık gördüğümüz Adam'ınsa belki bir iki kere adı geçiyor, unutuldu gitti.
"İnan Bana" -bu kısım serinin başını okumayanlar için SPOILER içeriyor- çok iyi bir yerde bitmişti. Seriyi ilk okuduğumda "Beni Kışkırtma" henüz çıkmadığından orada bırakmak zorunda kalmıştım bu yüzden ikinci okuyuşumda daha önceden okumadığım kısma gelmek çok iyi oldu. Önceki kitabın sonunda Juliette çok büyük bir kıyım yapmış, tanıdığı tüm arkadaşları ve Warner yakalanırken kendisi de öz anne ve babası tarafından kaçırılmıştı. Juliette -Ella- bu kitapta psikopat anne-babasının kardeşi Emmaline'e yaptığına benzer deneylere maruz kalıyor. Warner bir hücreye hapsedilip zehirli yiyeceklerle sınanıyor. Kenji ise Nazeera ve diğerleriyle beraber başlarına kalan 45. Mıntıka'da ne yapacaklarını düşünüyorlar. Bu olayları daha çok hatıra kısımları bittikçe gördüğümüzden neredeyse kitabın ortalarına kadar sakıyor ve asıl olaylar bundan sonra başlıyor. O yüzden oralardan bahsetmiyorum.
Açıkçası aynı anda hem durgun hem de aksiyonlu olmayı başarmış garip bir kitaptı. Duyguları yoğun olarak hissettik. Özellikle yazarın kullandığı farklı ve benim hoşuma giden tabirleri daha az olsa da bu kitapta da gördük. Aslında çoğu şey güzeldi ve okuması keyifliydi ama bir şeyler de olmamıştı sanki. Tam kafama oturmadı. Ve sanki her şey çok hızlı ve basit oluyormuş gibi geldi.
Örneğin Ella'nın anne-babasının yanından kaçmak için depremler yaratabilen gücünü kullanmayı denememesi bile, -burası SPOILER olabilir- Anderson'ın ne kadar Kızlar'ın gücünden faydalansa da Juliette'in gücü karşısında ölmemesi ama ayaklarını kaybetmesi gibi. Beklenmeyen karakterlerin oradan buradan çıkıvermesi. Ayrıca bazı sahneler de vardı ki sanki durumları daha dramatize etmek ve bilim kurgu havasını artırmak için yazılmıştı. Örneğin Emmaline'in ellerinde perdeler olan ve suda yaşayan bir kız olması, çat çut insanların zihinlerinin silinmesi, kolayca güç aktarımı oluyorsa Ella'nın gücünün neden kullanılmadığı, Kenji ve Warner'ın yok yere dümdüz dört duvar arasına hapsedilmesi, Anderson'ın Tanrı gibi her şeyi önceden ayarlıyor oluşu... Bunun yanından hala bu insanüstü güçlerin kaynağını tam olarak bilmemiz de bir eksiklik. Düşüncelerimi oldukça dağınık ifade ettim ama sanırım anlaşılmıştır.
Yani yazar ortalığı karıştırmak için kurguyu karıştırmış gibi olmuş. Okuması keyifli ama üzerinde çok düşünülürse eksikleri ortaya çıkabilecek tarzdaydı.
Bilim kurguyla distopyanın ve fantastiğin harmanlanmasını seviyorsanız, birkaç karakterden anlatım, şimdiki zamanla anlatım, değişik yazım stilleri, yoğun ve +18 olmayan ama +16 olan aşk, güçlü genç karakterler, kolay okuma sunan kitapları seviyorsanız tavsiye ederim...
·
245 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.